فیروزه اصغری؛ بهمن زندی
چکیده
پیوند بین علوم مختلف با یکدیگر به منظور پاسخ به سؤالهایی که یک علم خاص بهتنهایی قادر به حل آن نیست، جهان علم را به سمت تولد بین رشتهایها سوق داده است. در این میان زبانشناسی نیز به عنوان علمی که زبان را که یک پدیدة پیچیده انسانی، شناختی و اجتماعی است، مورد مطالعه قرار میدهد، بیتردید نیازمند بهرهگیری از علوم مرتبط دیگر ...
بیشتر
پیوند بین علوم مختلف با یکدیگر به منظور پاسخ به سؤالهایی که یک علم خاص بهتنهایی قادر به حل آن نیست، جهان علم را به سمت تولد بین رشتهایها سوق داده است. در این میان زبانشناسی نیز به عنوان علمی که زبان را که یک پدیدة پیچیده انسانی، شناختی و اجتماعی است، مورد مطالعه قرار میدهد، بیتردید نیازمند بهرهگیری از علوم مرتبط دیگر است. توجه بیش از پیش محافل دانشگاهی به حوزههایی مانند جامعهشناسی زبان، روانشناسی زبان، زبانشناسی رایانهای، زبانشناسی تربیتی و زبانشناسی قضایی نشان از رونق مطالعات بینرشتهای زبانشناختی در عصر حاضر است. موضوع اصلی عصبشناسی زبان بررسی رابطة «زبان و مغز» است. اینکه زبان چگونه در مغز یاد گرفته، بازنمایی و پردازش میشود از پرسشهای اصلی است که عصبشناسی زبان تلاش میکند تا با پاسخ به آن از یک سو دروازههای تحقیقات جدیدی را در عرصة بنیادهای بیولوژیک یادگیری زبان اول و دوم به روی پژوهشگران بگشاید و از سوی دیگر در حل مشکل هزاران بیماری که در سراسر جهان دچار زبانپریشی هستند، نقشی اساسی ایفا کند. با چنین رویکردی، در این مقاله تلاش میشود ابتدا، ضمن مروری بر سیر تحول مطالعات عصبشناسی زبان، دیدگاههای مطرح در باره ارتباط زبان و مغز از آغاز تا کنون مورد بررسی قرار گیرد. سپس زبانپریشی و یادگیری زبان به عنوان دو مبحث اصلی در مطالعات عصبشناسی مطرح میشود تا فهم انضمامی و دقیق تری از این حوزه به دست آید.